- dzwonić zębami
- стуча́ть зуба́ми
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dzwonić zębami
Смотреть что такое "dzwonić zębami" в других словарях:
dzwonić — na trwogę zob. trwoga. Dzwonić zębami; zęby dzwonią komuś zob. ząb 5. Komuś dzwoni w uszach zob. ucho 13 … Słownik frazeologiczny
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego
dzwonić [szczękać] zębami — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać mimowolnie (ze strachu lub zimna) dolną szczęką tak, że przy uderzaniu o górną szczękę powstaje charakterystyczny dźwięk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzwonić, szczękać zębami z zimna, ze strachu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szczękaćam, szczękaća, szczękaćają {{/stl 8}}– szczęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szczękaćnę, szczękaćnie, szczękaćnij, szczękaćnął, szczękaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} poprzez gwałtowne stykanie ze sobą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
